Denizi ilk gördüğümde bana huzur ve mutluluk verecek şeyin bu mavilik olduğuna karar vermiştim. Denizi olan bir şehirde yaşamalıyım demiştim kendime. Bir gün evden kaçıp İstanbul'a gitmeye karar verdim. Evdeki paraları çalıp dışarıya çıktığımda kötü bir şey yaptığıma karar verip eve geri döndüm. Pasifik hayallerim daha başlamadan bitmişti. Ama Allah, evet Allah şeytana uymayıp eve döndüğüm o günden tam bir gün sonra seni çıkarttı karşıma. Bir mesaj gibiydin; ''Al sana deniz gibi saçlar, al sana mutluluk huzur dolu gözler.'' dedi sanki bana. İşte o günden beri Allah'ı da seni de çok severim...M. Göçmen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder